26/10 ...5 ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΟ ΒΟΥΡΕΙΟ...
Υπό φυσιολογικές συνθήκες ο σημερινός αγώνας για τη Β΄ κατηγορία Ανδρών ΕΝΩΣΗ – ΠΥΡΣΟΣ (Βούρειο 19:00) δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον για τον ΒΑΟΛ. Τα πράγματα όμως είναι τελείως διαφορετικά καθώς η παραπάνω συνάντηση θα φέρει ταυτόχρονα στο παρκέ 5 «σημαίες» του ΒΑΟΛ που …κυμάτισαν σε διαφορετικές περιόδους….
Κατ΄αρχήν θα δούμε σε χιώτικο παρκέ μετά από απουσία 3 και πλέον χρόνων έναν αθλητή που συνέδεσε το όνομα του με τη «χρυσή εποχή» της ομάδας μας… Πρόκειτε για μια, κατά γενική ομολογία, ηγετική αθλητική μορφή που αν μη τι άλλο κάνει την πληθωρική ακόμα παρουσία του να μην περνά απαρατήρητη. Πρωτεργάτης στην …αναγέννηση του ΒΑΟΛ το 2004 (έπαιξε μέχρι και play-maker για να κατακτηθεί το πρώτο μας πρωτάθλη) και παρόν σε όλες τις μεγάλες στιγμές που ακολούθησαν. Είναι ο άνθρωπος που αφότου φόρεσε τα γαλανόλευκα του ΒΑΟΛ, μεταμορφώθηκε σε ηγέτη της ομάδας μας και στη Γ΄ Εθνική όπου την οδήγησε με μια «αξέχαστη» εμφάνιση στο …τελικό των μπαράζ του 2006 απέναντι στον ΙΒΙΣΚΟ Ρόδου. Στη μεγαλιώδη πορεία του 2006 – 2007 ο «Ψυχή – καρδιά» έδειξε πως ίσως στο μπάσκετ δεν έχουν σημασία ούτε το μπόι, ούτε τα αθλητικά προσόντα, ούτε η ευστοχία παρά μόνο το πάθος, η πίστη στη νίκη και κυρίως το μυαλό… Αναπόσπαστο μέλος κάθε επιτυχίας (κι ήταν πολλές) του ΒΑΟΛ από το 2004 έως το 2008, ήρθε σαν ξένος στο νησί το 2003 και αποχαιρέτησε τη Χίο ως "κουμπάρος", λαμπρό κομμάτι του μπασκετικής της οντότητας και όχι μόνο. Υπήρξε ένας από τους λίγους αθλητές μας που μπορεί να υπερηφανεύεται πως άφησε ανεξίτηλη την σφαγίδα του σε 2 ομάδες (ΟΜΗΡΟ και ΒΑΟΛ) που κατέκτησαν τα πάντα με τον «τρελό» στη σύνθεσή τους και ένας από αυτούς που μπορούμε να υπερηφανευόμαστε πως τίμησε τη φανέλα μας. Όπως και να ‘χει πάντως σε ευχαριστούμε για όλα Γιώργο Καρότση.
Συμπαίκτης και φίλος - "μάνατζερ" του Γιώργου υπήρξε ένας ακόμα αθλητής – σημαία του ΒΑΟΛ. Με παρουσία από τον πρώτο επίσημο αγώνα του ΒΑΟΛ το …προϊστορικό 1992 όταν και φόρεσε, 14 ετών, τη φανέλα με το «8» ως και την άνοδο στη Γ΄ Εθνική υπήρξε ίσως το πιο χαρακτηριστικό είδος «ΒΑΟΛούση» στα πέτρινα χρόνια της ομάδας. Με κύριο χαρακτηριστικό του την εκνευριστική του ευστοχία από τα 6,25 (τότε) αλλά και τον εκρηκτικό του χαρακτήρα, υπήρξε ο πρώτος άνθρωπός που τον Μάιο του 2004 υπέδειξε στη Διοίκηση του ΒΑΟΛ τον δρόμο για τη …μεγάλη ανατροπή με φράση κλισέ (που δικαιώθηκε απόλυτα) το «Γιώργη είναι η μεγάλη μας ευκαιρία». Παρά την αυτοκαταστροφική πολλές φορές συμπεριφορά του είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως υπήρξε ένας αθλητής που αγάπησε όσο ελάχιστοι τη φανέλα που του εμπιστεύονταν κάθε φορά οι εκάστοτε προπονητές του. Άφησε την ομάδα για να «ζήσει το όνειρο του» όπως ο ίδιος έλεγε και επέστρεψε μαζί με όλους τους …αναμορφωτές του ΒΑΟΛ (Βούλικα, Δισακιά, Καρότση, Μπόλια κλπ.) για να ακολουθήσει την ομάδα της καρδιάς του μέχρι το κατώφλι της Γ’ Εθνικής. Είναι ένας από τους αθλητές με τις περισσότερες συμμετοχές σε όλες τις κατηγορίες για τον ΒΑΟΛ και σίγουρα ένας από τους ελάχιστους που έχουν συνδέσει τόσο έντονα το όνομα τους με την ιστορία της ομάδας μας, τόσο που πολλές φορές οι όροι ΒΑΟΛ και Λεωνίδας Νεαμονίτης να θεωρούνται …ταυτόσημοι…
Συμπαίκτης των 2 προαναφερόμενων, υπό τις οδηγίες (όπως και τότε) του Πέτρου Συμιακάκη, είναι ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές έχει αναδείξει (με όλη τη σημασία της λέξης) ο ΒΑΟΛ. Συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική πρώτη κατάκτηση πρωταθλήματος παίδων στην αυγή της χιλιετίας και απέναντι στις παραδοσιακές δυνάμεις της εποχής ΝΟ ΧΙΟΥ και ΠΑΓΧΙΑΚΟ ΓΣ. Υπήρξε ο ηγέτης της ομάδας που κατέκτησε το παιδικό το 2000 και εκπροσώπησε επάξια σε μια πρωτόγνωρη εμπειρία, τη Χίο στο Πανελλήνιο παίδων. Δεινός σκόρερ και πολύ καλός αθλητής άφησε τη Χίο και το μπάσκετ για να σπουδάσει εκτός νησιού. Η επιστροφή του στο παρκέ μετά από 6 και πλέον έτη απουσίας τον έχει φέρει σε χαμηλότερο επίπεδο από τις προσδοκίες που είχαν όλοι για αυτόν, αλλά είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, πως αν ξαναβρεί λίγο από το παλιό καλό του πείσμα θα ξαναγίνει γρήγορα ο μπασκετμπολίστας που θυμόμαστε με τόση νοσταλγία. Εμείς σου το ευχόμαστε ολόψυχα Γιάννη Ντούπη.
Το κουαρτέτο των τέως ΒΑΟΛ και νυν ΕΝΩΣΗ Λαγκάδας – Συκιάδας κλείνει άλλη μια εξέχουσα προσωπικότητα της ομάδας μας. Πρωταθλητής με την ομάδα των παμπαίδων μας (Μίνι αγοριών εκείνα τα χρόνια) ακολούθησε την ομάδα μέσα από όλα τα αναπτυξιακά της τμήματα και όταν το απαίτησαν οι συνθήκες έγινε μέλος της ομάδας του 2006 – 2007 που έγραψε μια από τις πιο λαμπρές σελίδας για την ομάδα μας στη Γ’ Εθνική Ανδρών. Θρασύς και άφοβος, είναι εκείνος που έχει ξεστομίσει το ιστορικό «τι θε ρε Άβερελ…» και θα έχει να λέει στα εγγόνια του ότι έχει σκοράρει στη Γ΄ Εθνική. Φιλόδοξος και εργατικός έχει επανέλθει δριμύτερος στην ενεργό δράση με στόχο να αποδείξει σε όλους πως αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία στην Ανδρική ομάδα του ΒΑΟΛ. Εμείς στο ευχόμαστε ολόψυχα μιας και ένας γνήσιος Καστελλούσης λείπει από την εποχή του Δημήτρη Καρύδα στον ΒΑΟΛ και ο πεισματάρης Βασίλης Βολικάκης θα μπορούσε να γίνει μια χαρά αντικαταστάτης.
Η 5η σημαία που αναμένεται να κυματίσει απόψε στο …σπίτι της είναι άλλη μια «επική» μορφή για την ομάδα μας που πλέον αγωνίζεται στην ομάδα του ΠΥΡΣΟΥ. Στυλοβάτης και μαχητής του ΒΑΟΛ από το 1992 έως και το 2005 έζησε τις πίκρες αλλά και την καταξίωση με τη φανέλα του Βούρειου και έγινε ο πρώτος αθλητής του που σήκωσε κύπελλο πρωταθλητή της Α΄ Κατηγορίας ανδρών. Πολύ καλός αθλητής και άριστος επιθετικός υπήρξε ένα από τα κυριώτερα όπλα του εκάστοτε προπονητής μας, μέσα στη ρακέτα. Με τις αθλητικές του ικανότητες αλλά και την αθώα αφέλεια του έχει γράψει πραγματικά ιστορικές στιγμές που δεν χωρούν ούτε σε ένα ολόκληρο βιβλίο, είναι ο εκπρόσωπος της πρώτης γεννιάς των "σταρ" της ομάδας. Παροιμιώδεις οι ατάκες του τα πρώτα χρόνια της ζωής του ΒΑΟΛ αλλά και ανεκτίμητη η προσφορά του σε εφηβικό και ανδρικό τμήμα για μια δεκαετία και πλέον. Υπήρξε ένας από τους ελάχιστους αθλητές μας που άκουσε το όνομά του να γίνεται σύνθημα στο ασφάλτινο Βούρειο (με το αλησμόνητο «μπούκα, μπούκα, μπούκα…» και κατέχει πολύ υψηλή θέση στο «Πάνθεον» του ΒΑΟΛ τόσο σε συμμετοχές όσο και σε πόντους. Αποτελεί έναν γέννημα – θρέμμα αθλητή του ΒΑΟΛ και είτε το θέλουμε είτε όχι το όνομα Κώστας Καλαμπόκας θα αποτελεί μόνιμο «κάτοικο» στις σελίδες της ιστορίας του ΒΑΟΛ για πολύ καιρό ακόμα.
Για την υπέρ-σημαία (από όλες τις απόψεις) του Χιώτικου Γυναικείου μπάσκετ που θα διευθήνει την αναμέτρηση θα αναφερθούμε σε άλλο αφιέρωμα καθώς συνεχίζει να είναι ο εν ενεργεία "ογκόλιθος" του Γυναικείου μας. Άλλωστε για την Άντα ...ο Παράδεισος μπορεί να περιμένει...