27/11 ...#15# ΠΑΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΚΟΣ
Ο ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ
Αν υπήρχε Top-10 για τους πιο επιτυχημένους (μπασκετικά) και αγαπημένους φοιτητές που πέρασαν από τις Σχολές του Πανεπιστημίου Αιγαίου σίγουρα θα έκανε …εντυπωσιακή είσοδο στις πρώτες θέσεις… Πάμε λοιπόν στο φθινόπωρο του 2015 όταν ο καλόκαρδος Μανιάτης Χρήστος Κωνσταντινάκος έρχεται στη Χίο μαζί με τη σύζυγο και κάποιους από τους 3 γιους του για να γράψουν στο Πανεπιστήμιο τον πρωτότοκο Παναγιώτη. Η επαφή με τους ανθρώπους του ΒΑΟΛ για να παίξει μπάσκετ το παιδί κλείνετε άμεσα και μετά το πρώτο ραντεβού, όπου ο κόουτς για άλλη μια φόρα δεν έμεινε ενθουσιασμένος, η μεταγραφή παίρνει το δρόμο της. Ο Παναγιώτης, που δεν είναι ο «καλός» της οικογένειας, απ’ ότι μας είπε και ο ίδιος, έρχεται στο Βούρειο δειλά, ως σουτέρ, σε μια ομάδα όπου τα τρίποντα (με Χατζηλάμπρου (κυρίως), Τροβά, Σουλίκα, Αλεξανδράκη κλπ) δεν περισσεύουν… Ο …αμούστακος Παναγιώτης αρχίζει σιγά σιγά να ξεθαρρεύει, αλλά τον Φλεβάρη του 2016 θα έχει την πρώτη του …αποτυχία καθώς στον τελικό Κυπέλλου ο Τσουρής και οι συμπαίκτες του θα επικρατήσουν κερδίζοντας την κούπα. Αυτός ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος τίτλος που έχασε ο πιτσιρικάς από τότε μέχρι σήμερα… Στον πιο κρίσιμο τελικό των Play-offs, μόλις ο ήλιος δύει, ο 18χρονος φοιτητής ακροβολίζεται στη γωνιά των Καμποχώρων και εκτελεί τον ΟΜΗΡΟ (στο παιχνίδι που παίζαμε με 4-5 Τροβά, Σουλίκα), κάνοντας στον επόμενο, διαδικαστικό όπως αποδείχτηκε κουπο-τελικό στο Βούρειο, τον Βούλικα να του δίνει ένα ιστορικό φιλί που από τότε έχει γεννήσει πολλές ίντριγκες… Την επόμενη χρονιά, ξεψάρωτος δευτεροετής θα σηκώσει Κύπελλο, Πρωτάθλημα και Άνοδο στην Καλλιθέα, ενώ από το 2017 θα είναι παρόντας σε κάθε μία από την τριετία που στο τελείωμά της είχε παραμονή και Κύπελλο. Ο ίδιος από την πρώτη χρονιά θα βρει χώρο και τρόπο να καταθέσει διαπιστευτήρια καθώς από ψάρακας μεταμορφώνεται σε δολοφόνο με αγγελικό πρόσωπο (λέμε τώρα) ενώ σύντομα θα αποκτήσει το προσωνύμιο «εντυπωσιακός» εκτελώντας από μακρινή (και πολύ μακρινή) απόσταση ομάδες και ομάδες. Από την πρώτη εκείνη χρονιά όποτε πάρει την μπάλα στο τρίποντο η εκτέλεση μοιάζει με πέναλντι και η αλήθεια είναι πως ο κύριος #15# δεν απογοητεύει συχνά συμπαίκτες και φιλάθλους που πανηγυρίζουν μόλις πάρει την πάσα και οπλίσει… Βέβαια όταν δεν πετύχει στόχο (γίνεται κι αυτό) την πληρώνουν τα νερά, οι μπάλες και κυρίως τα τέρματα του χαντμπολ, ενώ αν η γκίνια συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα μπορεί και να ακουστεί και κανένα …μακρόσυρτο «θατοκόψωθατοκόψωθατοκόψω» ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Καθώς η συμπεριφορά του στον αγώνα είναι πάντα ήπια (έως υποτονική) και το πρόσωπό του προδίδει τη νεαρή ηλικία του, πολλές ομάδες τον έχουν υποτιμήσει δίνοντάς του χώρο δράσης… Αποτέλεσμα σε Ρόδο, Χανιά, Χαλκίδα, Άλιμο και αλλού έχει επικηρυχθεί, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που με απόλυτη γνώση των κατορθωμάτων του στο τέλος κάποιου τέτοιου εντυπωσιακού παιχνιδιού μονολογεί «τουςκαθάρισατουςκαθάρισατουςκαθάρισα». Πέρα από σουτέρ-φονιάς και πέρα από την πλάκα, ο Παναγιώτης έχει βρει πραγματικά την Ιθάκη του στην ακριβώς απέναντι πλευρά της Ελλάδας, καθώς στον Βούρειο όχι μόνο έχει ενταχθεί απόλυτα (πιο απόλυτα δεν γίνεται) στην παρέα των defenders, αλλά έχει βρει και τρόπο ώστε κάθε χρόνο να εξελίσσεται, να προοδεύει (μέχρι και μπασίματα κάνει) ενώ όσο κι αν ακουστεί υπερβολικό έχει αρχίσει να παίζει και άμυνα (υπάρχουν και βιντεάκια)… Και το παράδοξο είναι πως αυτά τα κάνει μόνο στην τρελοπαρέα του Βούλικα καθώς όσες φορές (ναι υπήρξαν κι αυτές) θέλησε να δοκιμαστεί σε ομάδες της Αθήνας ώστε να αφήσει το πολυαγαπημένο του νησί, επέστρεψε (ως άλλος Οδυσσέας) τιμωρώντας μάλιστα εκείνους που τον απέρριψαν ως μη αθλητικό, μονοδιάστατο, στατικό, λίγο κλπ… Εμείς εδώ όχι μόνο πίνουμε νερό στο όνομά του αλλά θέλουμε να πάει και φαντάρος στο νησί (ήδη οι …διαβιβάσεις παλεύουν για την υπογραφή του) ώστε να πάμε στην 7η χρονιά με τη γαλανόλευκη. Με άλλα λόγια να γίνει εν μέρει Χιώτης αν και αυτός αντί για δυο-δυο τους βάζει τρεις-τρεις συνήθως. Από την υπόλοιπη οικογένεια πέρα από τον πανταχού παρών Χρήστο, στην ομάδα έχει προσφέρει φορώντας τη φανέλα της για ένα χρόνο και ο μστρό Μήτσος ο «όμορφος», ενώ έπεται και συνέχεια... Εν κατακλείδι Κωνσταντινάκος και ΒΑΟΛ δεν μπορούν ο ένας χωρίς τον άλλον κι αυτό η ιστορία το έχει γράψει (στα τελευταία 6 χρόνια τουλάχιστον) με τρόπο εντυπωσιακό… Βάλτο αγόρι μου…