21/03 (AΦΙΕΡ) ΠΟΔΑΡΙΚΟ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ
Ορθιοι: Ψώρρας (Πρόεδρος ΔΣ), Βούλικας (Προπονητής), Καρότσης, Δισακιάς, Ρήγος, Βήχος, Ραφιάς, Μπαλαρμάς, Πατεράκης (Αντιπρόεδρος ΔΣ), Βενέτης (Γεν. Αρχηγός)
Καθ.: Χατζηλάμπρου, Συγγούρης, Σταυριανίδης, Μπόλιας, Χατζηκωστής, Φωτεινός.
Kυριακή 29 Οκτωβρίου 2006.
Η ανδρική ομάδα του ΒΑΟΛ ντεπουτάρει στη Γ΄ Εθνική 2006 – 2007. Έχοντας περάσει σαν σίφουνας από τα «νταμάρια» της Καισαριανής όπου νίκησε χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τον Ίκαρο Ικαρίας, τον Παπάδο Γέρας, τον ΓΣ Ερμούπολης και τον Ιβίσκο Ρόδου στο καθοριστικό τελευταίο παιχνίδι, είναι έτοιμη για το πρώτο τζάμπολ στη Γ΄ Εθνική.
Η κληρωτίδα φέρνει τον ΒΑΟΛ Χίου αντιμέτωπο την 1η αγωνιστική, με τον Γκυζιακό στην Αθήνα. Μια ομάδα που τα ρεπορτάζ τη χρίζουν ως ένα από τα φαβορί για την άνοδο μαζί με τον Ίκαρο Καλλιθέας (ανέβηκε στην Α1 αργότερα, αφού "υποκλήθηκε" στο Κλειστό φυσικά), την Αγία Παρασκευή, την Ιεράπετρα και τον Αρδηττό. Το γενικό κουμάντο στην ομάδα έχει ο αείμνηστος πρώην Ομοσπονδιακός Τεχνικός της Εθνικής Ανδρών Μάκης Δενδρινός, ενώ στο ρόστερ της «συνωστίζονται» πολλά μεγάλα ονόματα της κατηγορίας προεξάρχοντος του Μάκη Δρελιώζη που λίγες περιόδους πριν διακρίνονταν με τη φανέλα του Πανιωνίου στα γήπεδα της Α1. Ο ΒΑΟΛ στην Αθήνα, θυμίζει τον …Κώστα Χατζηχρήστο που μόλις έχει φτάσει στο Σταθμό Λαρίσης του 1960, με τους μπόγους και τις κότες του... Τα στοιχήματα για το πόσα θα φάνε οι Χιώτες στην πρεμιέρα της Γ΄ Εθνικής δίνουν και παίρνουν εντός και εκτός νησιού. Ακόμα κι οι παράγοντες της ομάδας σκέφτονται περισσότερο την επόμενη αγωνιστική με τον ΓΣ Χαλκίδας στη Χίο… Αλλά ζουν με περηφάνια τη στιγμές… Η ομάδα έχει φτάσει στην έδρα του Γκυζιακού πολύ νωρίς, δείγμα κι αυτό της γενικότερης απειρίας… Ο Πρόεδρος (τότε και τώρα) της ομάδας Μάρκος Ψώρρας περπατάει στο παρκέ του Κλειστού Γυμναστηρίου του Στρέφη, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει που βρίσκεται η ομάδα του, που μόλις 2 περιόδους πριν, βολόδερνε στην τριτοτέταρτη θέση της Α΄ τοπικής. Το τεχνικό δίδυμο (τότε και τώρα) Παντελής Βούλικας και Πέτρος Συμιακάκης προσπαθούν να γεμίσουν το κενό της πρόωρης άφιξης της ομάδας. Ο ...κοντοκουρεμένος πλέον, Αντιπρόεδρος (τότε και τώρα) Γιώργος Πατεράκης, μαθαίνει για πρώτη φορά από τον Γυμνασίαρχο πως δεν χρειάζεται πλέον να δίνει χαρτάκι με τη σύνθεση αρκεί τα δελτία να είναι με τη σειρά… Α ρε επαρχία. Ο πιο έμπειρος παράγοντας της ομάδας, ο Γενικός Αρχηγός, Γιάννης Βενέτης που θα ακολουθήσει την ομάδα στα περισσότερα εκτός έδρας παιχνίδια, έχει μείνει στη Χίο δηλώνοντας πως θα τη συνοδεύσει σε επόμενους αγώνες που θα έχει καλύτερη τύχη απ’ αυτόν… Στο ζέσταμα όλα μοιάζουν μοναδικά. Ο ΒΑΟΛ είναι στη Γ΄ Εθνική και το όνειρο για την πρώτη του συμμετοχή μετράει ήδη αντίστροφα στον ηλεκτρονικό πίνακα. Από την ομάδα με τα μπλε οι περισσότεροι αθλητές έχουν ξαναζήσει την εμπειρία της Εθνικής κατηγορίας… Δύο είναι οι «ρούκις» Ο …λυσίκομος (τότε) Δημήτρης Μπόλιας που σε 2 χρόνια με τη φανέλα του ΒΑΟΛ έζησε 2 πρωταθλήματα και 1 άνοδο και ο Χρήστος Φωτεινός γέννημα – θρέμμα του …ασφάλτινου Βούρειου, εκπρόσωπος της γενιάς που έχει σκουπίσει άπειρες φορές το ανοικτό γήπεδο στα Λιβάδια για προπόνηση ή αγώνα. Και τώρα κάνει ζέσταμα με παίκτες εμπειρίας Α1 στην άλλη πλευρά του γηπέδου…
Το πρώτο τζάμπολ του αγώνα σημαίνει την έναρξη του ταξιδιού. Τα λεπτά κυλούν και το παιχνίδι πάει πόντο – πόντο. 25 – 23 λήγει το 1ο δεκάλεπτο με όλους στην ομάδα ενθουσιαμένους από τη μικρή διαφορά. Στο 2ο δεκάλεπτο οι Χιώτες μπαίνουν πιο δυνατά. Ο Κώστας Χατζηκωστής οδηγεί με μαεστρία την ομάδα, ενώ ο Μανώλης Χατζηλάμπρου αρχίζει να βλέπει (και) το καλάθι του Γκυζιακού σαν βαρέλι… Ο Γιώργος Καρότσης καταθέτει για άλλη μια φορά το πάθος του κερδίζοντας μονομαχίες σε άμυνα κι επίθεση με το γενικό σύνθημα «ψυχή – καρδιά». Ο Μιχάλης Βήχος παλεύει σαν λιοντάρι στα 2 καλάθια, ενώ και ο έταιρος ψηλός Σπύρος Ρήγος γεμίζει τις ρακέτες με τα 211 εκατοστά του. Η κόρνα του ημιχρόνου στέλνει τις 2 ομάδες στα αποδυτήρια με τον πίνακα να γράφει 39 – 40. «Λήξτε τον αγώνα τώρα» φωνάζουν οι δεκάδες χιώτες που έχουν μαζευτεί στις κερκίδες και είναι πολλαπλάσιοι των γηπεδούχων… Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου ο πάντα απαισιόδοξος (τότε και τώρα) κόουτς, δεν αναφέρει τη λέξη «νίκη» και στο 3ο δεκάλεπτο φαίνεται να «δικαιώνεται». Παρά το μεγάλο παιχνίδι του Τάσου Μπαλαρμά, ο Γκυζιακός βρίσκει τις λύσεις και προσπερνάει γρήγορα…61 – 56 λήγει το δεκάλεπτο με τη σεμνή τελετή να δείχνει πως ολοκληρώνεται… Δεν πειράζει, τουλάχιστον παίξαμε με αξιοπρέπεια και στο κάτω-κάτω κανείς δεν περίμενε από τον πρωτάρη ΒΑΟΛ να φύγει νικητής από την έδρα του Γκυζιακού. Το τελευταίο δεκάλεπτο ξεκινά… Ο χρόνος κυλά κι η διαφορά που όλοι περιμένουν να πάρει η Αθηναϊκή ομάδα δεν έρχεται. Ο Βούρειος παλεύει τον αγώνα στα ίσια και με περισσό «θράσος» φέρνει τον αγώνα στον πόντο… Μπαίνουμε στο τελευταίο λεπτό και η ομάδα του Παντελή Βούλικα είναι μπροστά στο σκορ. Το βλέμμα των ανθρώπων της Αθηναϊκής ομάδας τα λέει όλα… Πως είναι δυνατόν; Τελευταία επίθεση για τον Γκυζιακό. Ο ΒΑΟΛ είναι μπροστά με 1 πόντο και το τελευταίο σουτ βρίσκει σίδερο… Ο καλύτερος, ίσως, παίκτης μας σ’ εκείνον τον αγώνα, πηδάει πιο ψηλά απ’ όλους και παίρνει το …ιστορικότερο ριμπάουντ του ΒΑΟΛ ανάμεσα σε 4 αντιπάλους. Ο Μάκης Δισακιάς γίνεται ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής (και όχι μόνο). Την ώρα που προσπαθεί να βρει ποιος τον κτύπησε στο μάτι καθώς έπεφτε με την μπάλα αγκαλιά στο παρκέ, βλέπει μόνο συμπαίκτες να τον αγκαλιάζουν. Το παιχνίδι έχει λήξει… Ο πίνακας κι η ιστορία γράφουν ΓΚΥΖΙΑΚΟΣ – ΒΑΟΛ ΧΙΟΥ 72 – 73…
Οι χιώτες ένα κουβάρι τσιμπιούνται για να διαπιστώσουν αν ονειρεύονται… Άγνοια κινδύνου, τύχη, ικανότητα, θράσος; Τι σημασία έχει… Τώρα πια μόνο περηφάνια… Το πρώτο τηλέφωνο γίνεται στον Καπετάνιο μας (τότε και τώρα από κει ψηλά) στη Χίο… Χαρά, συγκίνηση, δικαίωση… Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες κάνουν λόγο για «σούπερ έκπληξη», «νίκη της ημέρας», «μπαμ της αγωνιστικής»…
Βούρειος Χίου (Βούλικας - Συμιακάκης): Μπόλιας, Χατζηκωστής 6 (1), Καρότσης 10 (1), Φωτεινός, Μπαλαρμάς 10, Ραφιάς, Δισακιάς 15, Χατζηλάμπρου 16 (2), Ρήγος 2, Βήχος 14, Βολικάκης, Κάλλας.
Τελικά στον αθλητισμό «impossible is nothing»… Τίποτα δεν συγκρίνεται με τις στιγμές εκείνες που διαγράφουν με μιας κόπους, θυσίες, χρήματα και χρόνο. Μακάριοι όσοι τις έχουν ζήσει… και μακάρι να τις ζήσουν όσοι περισσότεροι μπορούν…
Πρώτη ανάρτηση: "Μια σταγόνα ιστορία" 11/03/2011 - vaolchios.gr
