11/02 O TEΛΙΚΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ...
«Κανονικά» πραγματοποιήθηκε ο τελικός του παιδικού πρωταθλήματος στο Κλειστό Δημοτικό Γυμναστήριο Χίου που άνοιξε την Τετάρτη μόνο γι αυτό αφού τα 2 ορισμένα παιχνίδια της ΕΠΣ που είχαν ορισθεί στο γήπεδο ποδοσφαίρου μεταφέρθηκαν λόγω απεργίας της ΑΔΕΔΥ στο γήπεδο της Καλλιμασιάς… Αλλά… Και για τον Λεωνίδα ένας μόνο Eφιάλτης αρκούσε… Έτσι λοιπόν παρατάχθηκαν οι 2 ομάδες για τον τελικό. Με μια παράξενη σιωπή στο γήπεδο… Μια ένοχη σιωπή από πολλές πλευρές. Από όσους στέρησαν από το μπάσκετ μας έναν πραγματικό τελικό ανάμεσα σε 2 κατά γενική ομολογία ισοδύναμες (με πλήρη σύνθεση) ομάδες. Ας είναι…
Αγωνιστικά το παιχνίδι ήταν από την αρχή «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου». Χωρίς τον Μάκη Σουλίκα και με τους υπόλοιπους παίκτες «σκοτωμένους» από τα 3 παιχνίδια (Δευτέρα Ημιτελικός, Τρίτη Σχολικό, Τετάρτη Τελικός) οι ΙΩΝΕΣ έφτασαν εύκολα στη νίκη με 79 – 49. Για την ιστορία (ναι αυτή που θα τα καταγράψει όλα) αναφέρουμε τους σκόρερς.
ΙΩΝΕΣ (Συριάνης) Μαχαλιάς 2, Σταυράκης, Φύκαρης 2, Σαμιώτης 31, Μυωτέρης, Χατζηβίλτσος 2, Αλεξάκης 10, Καλαϊτζίδης 2, Λαμπρινούδης, Βαγιανός 15, Μαυράκης 2, Κωνσταντάς 13
ΒΑΟΛ (Βούλικας) Στρίγγος Γ. 1, Γκλώτσος, Στρίγγος Σ. 7, Γρηγοριάδης 11, Μπαρλής, Ζάτσε, Γατανάς, Αργυρούδης 16 (1), Μπουμπάρης 14.
Πολύ κατώτερος ο αγώνας και από την άριστη διαιτησία των Βαλάντη Κοντίλη και Γιάννη Λουκαράκη που αναγκαστικά συμμετείχαν στη χθεσινή φαρσοκομωδία…
Πριν τον αγώνα η ομάδα μας είχε ετοιμάσει ένσταση πλήρως στοιχειοθετημένη κατά του κύρους του αγώνα. Το ΔΣ του ΒΑΟΛ σε συνεργασία με τον προπονητή μας Παντελή Βούλικα αποφάσισε κατά πλειοψηφία να μην την καταθέσει. Αποφάσισε να θυσιάσει ένα πρωτάθλημα για το καλό του χιώτικου μπάσκετ και για να μπορεί με καθαρή συνείδηση να συνεχίσει να κάνει τη δουλειά του. Να προσπαθεί να πάει από το δικό του μετερίζι το μπάσκετ μας λίγο ψηλότερα. Χθες το χιώτικο μπάσκετ πήγε πίσω. Τις ευθύνες ας τις καταγράψει η ιστορία… Εμείς κλείνουμε το κεφάλαιο «ο τελικός της σιωπής» και πάμε παρακάτω… Για την ιστορία του ΒΑΟΛ, για το καλό του μπάσκετ, για την προσωπική περηφάνια των παιδιών της ομάδας μας, των προπονητών μας, των μελών του ΔΣ και των φίλων μας. Γιατί νομίζουμε πως όλα τα παραπάνω αξίζουν πολύ περισσότερο και από χρήματα και από πρωταθλήματα…